Με συνέντευξή του στην ΕΣΚΑ και στον Θοδωρή Λινάρδο ο κόουτς Γιώργος Βελτσίστας ανέλυσε την φετινή σεζόν, μίλησε για τα πεπραγμένα (Αχαρνής, Νέα Ιωνία και όχι μόνο) αλλά και για… αυτά που έρχονται.

Κεφάλαιο Αχαρνής. Οι στόχοι, η πορεία, η φιλοδοξία, το πλάνο.

Η συνεργασία μας ξεκίνησε πέρυσι τον Νοέμβριο κι ενώ η ομάδα βρισκόταν στην τέταρτη θέση με 3 ήττες στην Γ’ ΕΣΚΑ. Όταν μίλησα με τον Γεράσιμο Μανταλβάνο που βοηθάει τους ανθρώπους που τρέχουν την ομάδα (έχουμε υπάρξει και συμπαίκτες και κάναμε αμέτρητες προπονήσεις) κι ενώ ήμουν σαν παίκτης εκεί για 2 χρόνια παλαιότερα, αμέσως είπα ναι στην πρόταση και δεν το μετάνιωσα. Ήταν μια ωραία χρονιά η περσινή κάνοντας μια ήττα και παίρνοντας την απευθείας άνοδο στην Β’ ΕΣΚΑ και φέτος με όσα προβλήματα τραυματισμών κατακτήσαμε την 5η θέση και την είσοδο στα playoff. Γίνεται μια καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Και κάθε χρόνο έχουμε σαν στόχο να ανεβαίνουμε ένα σκαλί παραπάνω στην οργάνωση, την προπόνηση. Η ομάδα προσπαθεί σε όλα τα τμήματα να έχει συνέπεια κι έχει ανθρώπους που την αγαπάνε. Ένας από αυτούς ο Γεράσιμος Μανταλβάνος παιδί που αγαπάει πραγματικά το μπάσκετ. Τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει δύο χρόνια τώρα.

Κεφάλαιο Νέα Ιωνία. Η διαδρομή, το όνειρο, η επόμενη μέρα.

Στην Νέα Ιωνία γίνεται μια εξαιρετική προσπάθεια και δουλειά! Ο πρόεδρος Γιώργος Νικολόπουλος που ανέλαβε φέτος είναι ένας άνθρωπος του μπάσκετ που το αγαπάει και προσπαθεί να βοηθήσει. Σίγουρα ένα πρωτάθλημα στην Α2 γυναικών με 27/27 ίσως μοιάζει… εύκολο αλλά δεν είναι. Από την αρχή είχαμε ως όνειρο το πρωτάθλημα και την άνοδο στην Α1. Και ο πρόεδρος και ο γενικός διευθυντής Βαγγέλης Ζιάκανος ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος μαζί μας (όπως και οι δύο έφοροι της ομάδας Γιώργος Γάκης και Βασίλης Γαλάνης), οι γυμναστές Κλαίρη Μαρινοπούλου και Γιάννης Συκιώτης, ο φυσιοθεραπευτής Ευθύμης Παπασπυρόπουλος, η φωτογράφος Σεβαστή Βρακατσέλη και ο άμεσος συνεργάτης μου Σταμάτης Χαριτόπουλος. Η επόμενη μέρα μάς βρίσκει στην Α1 χωρίς να έχουμε ταβάνι και στην συνέχεια της ανάπτυξης της ακαδημίας μας που για εμάς είναι το σημαντικότερο.

Πώς είναι η καθημερινή μετάβαση από το ανδρικό στο γυναικείο μπάσκετ και ταυτόχρονα και στα κλιμάκια?

Για μένα δεν υπάρχει κάποια μετάβαση. Το μπάσκετ είναι ένα, απαιτεί σεβασμό και σκληρή δουλειά. Είτε είσαι σε ανδρικό είτε σε γυναικείο είτε μιλάμε για Εθνική ομάδα που είναι πάνω απ’ όλα. Θεωρώ ότι είμαι ένας άνθρωπος που πάντα προσπαθεί στο 100%, όπου και να είναι, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό.

Πώς ξεκίνησες στον χώρο, ποια είναι τα άμεσα ή μακρινά σχέδια?

Στον χώρο ξεκίνησα από τα 18 μου. Μικρός έβλεπα ματς και τα ανέλυα στο μυαλό μου. Ώσπου σιγά σιγά ο φίλος μου και καλός προπονητής Παναγιώτης Βάνας με έβαλε στο κομμάτι των ακαδημιών και από τότε κάθε μέρα η δίψα μου για να μάθω και να γίνω καλύτερος είναι μεγάλη. Σίγουρα στα άμεσα σχέδια είναι το Ευρωμπάσκετ με την Εθνική νέων γυναικών, να καταφέρουμε ό,τι καλύτερο. Στα μακρινά όνειρα σίγουρα ένα πρωτάθλημα στο γυναικείο μπάσκετ και όσο ψηλότερα μπορώ να φτάσω.

Λίγα λόγια για τις ως τώρα συνεργασίες σου. Με παίκτες, παίκτριες, ομάδες, παράγοντες, προπονητές.

Έχω την χαρά να έχω συνεργαστεί και συνεργάζομαι με αξιόλογους ανθρώπους. Πρώτος απ’ όλους ο κόουτς Κωνσταντίνος Μελέτης και η συνεργασία μας 10 χρόνια τώρα στο eurohoops olympia basketball camp. Νιώθω τυχερός γι’ αυτή την συνεργασία. Σίγουρα άλλη μια ωραία συνεργασία ήταν με τον κόουτς Τάκη Πανούλια όταν ήμουν άμεσος συνεργάτης του στην Ένωση Ιλίου στην Γ’ Εθνική. Με ανθρώπους που συνεργάστηκα σαν πρώτος προπονητής στην Α1 και Α2 Γυναικών όπως η Τζένη Γκάτσου, ο Παναγιώτης Βάνας, ο Σταμάτης Χαριτόπουλος και βεβαίως τα παιδιά που κάθε καλοκαίρι είμαστε μαζί στο Καμπ ,ο Ευριπίδης Παπαϊωάννου, Ανδρέας Μανταίος, Χρήστος Μπουζόντιτς, Παντελής Καλογερόπουλο. Σίγουρα ξεχνάω αρκετούς. Απ’ όλους όμως εγώ πάρει πράγματα. Επίσης είμαι χαρούμενος για την συνεργασία μου στην Εθνική U20 με την coach Δρακάκη και τον coach Παπούλη. Σίγουρα η ομάδα όπου μεγάλωσα ο Εύνικος (ΔΑΣΑΛ) είναι μεγάλος σταθμός για μένα και άνθρωποι όπως ο Χρήστος Παππούς που είναι πολλά χρόνια στην ομάδα. Κι άλλες ομάδες όπως η Ένωση Ιλίου, η Μεν Ιλίου, ο ΔAΣ Ζεφυρίου, ο Αχαρνής, η Eurohoops academy, η Νίκη Λευκάδας με την πρόεδρο κυρία Λάζαρη και η Νέα Ιωνία. Σίγουρα σαν παράγοντας ο κύριος Νικολόπουλος είναι ένας κύριος με Κ κεφαλαίο και τον ξεχωρίζω για το ήθος και την δίψα που έχει. Από παίκτες και παίκτριες είναι τόσοι και τόσες πολλές που δεν θέλω να πω και να ξεχάσω κάποιον η κάποια. Τους ευχαριστώ γιατί με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και προπονητή!