Με συνέντευξή του στην ΕΣΚΑ ο κόουτς του Άρη Πετρούπολης (σε αντρικό, εφηβικό και υπεύθυνος ακαδημιών) μίλησε για πολλά και σημαντικά, αναφορικά με την ομάδα του, το χθες, το αύριο και φυσικά το τώρα. Αναλυτικά, επεσήμανε:
Για τον Άρη Πετρούπολης:
«Η πρώτη μου επαφή με την ομάδα ήταν πριν 9 χρόνια, όταν ανέλαβα κάποια τμήματα υποδομής. Από τότε η σχέση μου με τον σύλλογο είναι σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης. Την ομάδα την θεωρώ δεύτερη οικογένειά μου και οι στιγμές που περνάμε με τα παιδιά του συλλόγου είναι ανεκτίμητες. Η ενασχόλησή μου με το αντρικό και σαν υπεύθυνος ακαδημίας (αγόρια και κορίτσια) ξεκίνησε το 2017, όταν η πρόεδρος Ελισάβετ Χατζηαγγελή-Φάσουρα μού έδωσε την ευκαιρία να καθοδηγήσω την ανδρική ομάδα στην Γ’ Εθνική κατηγορία και από τότε οι δρόμοι μας δεν έχουν χωρίσει. Την χρονιά εκείνη βάλαμε έναν στόχο σαν σύλλογος. Να δημιουργούμε παίκτες από τις δικές μας ακαδημίες, για να τροφοδοτούμε την ανδρική και την γυναικεία μας ομάδα. Το πλάνο μας είναι η βαρύτητα στις δικές μας ακαδημίες, στα δικά μας παιδιά. Δεν κάνουμε παιδομαζώματα και μεταγραφές, ώστε να χάνεται η δική μας δουλειά και ταυτότητα. Φυσικά εάν έρθει ένα παιδί από μόνο του, εμείς το αγκαλιάζουμε και το εξελίσσουμε.
Για την ακαδημία:
«Ο Άρης Πετρούπολης αριθμεί 300 σχεδόν παιδιά στην ακαδημία συνολικά, όμως το γηπεδικό πρόβλημα είναι αυτό που δυσκολεύει το έργο μας. Η δουλειά μας γίνεται κυρίως σε ανοιχτά γήπεδα με αντίξοες συνθήκες. Δεν έχουμε δικό μας γήπεδο και αυτό δεν μας αφήνει να αναπτύχθουμε. Και ξέρετε ότι το κλειστό γήπεδο της περιοχής χρησιμοποιείται από πολλές ομάδες. Με όπλο την τεχνογνωσία και την άρτια κατάρτιση από το προπονητικό επιτελείο ακολουθούμε μια κοινή γραμμή. Από την ακαδημία μέχρι το αντρικό και το γυναικείο. Και αυτό δείχνει υγεία για το σωματείο».
Για τους στόχους:
«Τα αγωνιστικά μας τμήματα αποτελούνται μόνο από παιδιά της δικής μας ακαδημίας, που αγωνίζονται στις υψηλές κατηγορίες και είναι άκρως ανταγωνιστικά (παιδικό Α’ κατηγορία, Εφηβικό Β’ κατηγορία, Κορασίδες Α’ κατηγορία, Νεάνιδες Α’ κατηγορία). Στόχος των τμημάτων δεν είναι η νίκη ως αυτοσκοπός, αλλά καθαρά η προετοιμασία των παιδιών, ψυχολογική, σωματική και αθλητική, μπασκετική γι’ αυτά που θα δουν στο επόμενο στάδιο κι επίπεδο, που ειναι το αντρικό και το γυναικείο. Θέλουμε να παίζουμε ένα μπάσκετ που να έχει τη δική μας ταυτότητα και μέσα απο αυτό να εξελίσσουμε τους αθλητές μας. Ο Άρης Πετρούπολης έχει δική του ταυτότητα στο αθηναϊκό μπάσκετ και δημιουργεί παίκτες – πρότυπα μέσα από ξεκάθαρο προπονητικό μας πλάνο, τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό».
Για το αντρικό και γυναικείο τμήμα:
«Το αντρικό τμήμα αποτελείται εδώ και μερικά χρόνια (αν και μας πήγε πήγε πίσω η πανδημία), απο 5 άνδρες (κορμός) και όλοι οι άλλοι εν ενεργεία έφηβοι. Είναι ένα πάντρεμα που οι μεγάλοι καθοδηγούν τους μικρούς μας αθλητές με την εμπειρία τους. Στόχος του αντρικού σε λίγα χρόνια είναι να έχει μόνο δικούς τους παίκτες από τις ακαδημίες. Φυσικά και οι μεγαλύτεροι είναι παίκτες του συλλόγου απο τις ακαδημίες (Βενιτουράκης, Ελευθερίου, Κώτσιας). Το ιδιο γίνεται και στο γυναικείο, όπου προπονητής είναι ο Μιχάλης Μέτος και βάζουμε βάσεις να παίξουμε μόνο με μικρές ηλικιακά παίκτριες. Στο γυναικείο τμήμα μας δεν είναι εύκολο να κρατήσουμε τις δικές μας παίκτριες, διότι οι πιο πολλές φεύγουν να σπούδασουν εκτός Αθήνας. Φέτος το ανδρικό έδωσε μάχη για την άνοδο στην Α’ ΕΣΚΑ, δεν τα καταφέραμε, όμως δόθηκε χώρος σε νεαρά παιδιά (2003 Σερεπίσος, 2004 Κουτσούκης, 2005 Αδαμόπουλος, Μπρίφας και 2006 Ράπτης, Καρδάσης). Που αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά θα είναι έτοιμα σύντομα. Το γυναικείο έκανε προσπάθεια με νεαρά κορίτσια και έπεσε κατηγορία στην Β’ ΕΣΚΑ, αλλά οι αθλήτριές μας, μάς γέμισαν περηφάνια για την αγωνιστικότητά τους και πήραν εμπειρίες για τη νέα σεζόν».
Για τον ίδιο:
«Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στην γειτονιά των Κάτω Πατησίων και μετέπειτα στις ακαδημίες του Πανελληνίου. Το επίπεδο τότε ήταν υψηλό και μεταφέρθηκα άμεσα στα τοπικά πρωταθλήματα. Παιδί του Πανελληνίου, ξεκίνησα την προπονητική το 2003 μέχρι το 2013, σε όλα τα τμήματα υποδομής (Ακαδημίες, Μίνι, Παμπαίδες, Παιδικό, Εφηβικό, Βοηθός αντρικού Α’ και Β’ ΕΣΚΑ). Επόμενος σταθμός ήταν το Αιγάλεω για τρία χρόνια (Μίνι-Παμπαίδες-Παιδικό, Βοηθός αντρικού στις εθνικές κατηγορίες). Παραλληλα, στα τελειώματά μου στο Αιγάλεω, πηγαίνω στον Παναθηναϊκό (Ακαδημίες), όπου μου γίνεται πρόταση μαζί με τον Γιώργο Καντζιλιέρη, να αναλάβουμε Κορασίδες-Νεάνιδες. Σε 3 χρόνια παίρνουμε 2 πρωταθλήματα Ελλάδος στις Κορασίδες και έναν τίτλο στο Νεανίδων. Υπήρξα βοηθός στην Α1 Γυναικών δίπλα στον κόουτς Καντζιλιέρη στον ΠΑΟ και έπειτα ήρθε ο Άρης Πετρούπολης».
