Αλ. Σπανός: «Υπάρχουν εμπειρίες και γεγονότα που σημαδεύουν την καριέρα σου»

Ο εκ των βασικών πρωταγωνιστών της φετινής προσπάθειας του ΑΟ Γαλατσίου, ο 32χρονος φόργουορντ Αλέξανδρος Σπανός, με μία μακρά θητεία στα παρκέ όλων των κατηγοριών, αναλύει μέσω της ΕΣΚΑ τις σκέψεις του. Με ένα φλας μπακ, έχοντας ως επίκεντρο το σήμερα και το βλέμμα στο μέλλον…

Καλύτερες συνεργασίες-καλύτερες στιγμές:

«Η καλύτερη χημεία συνδυαστικά με προπονητή και μπασκετικό επίπεδο ήταν αναμφίβολα οι χρόνιες στον Ηλυσιακό στην Α1 με τον κόουτς Κώστα Φλεβαράκη και βοηθό τον κόουτς Κώστα Παπάζογλου. Είχαμε πολύ ποιοτικό ρόστερ που απαρτιζόταν και από έμπειρους Έλληνες παίκτες αλλά και πολύ ποιοτικούς ξένους παίκτες, ενδεικτικά από Έλληνες να αναφέρω τους Νίκο Χατζή, Παναγιώτη Καυκή, Περικλή Δορκοφίκη, Μιχάλη Παραγυιό κ.α. Κάναμε πρωταθλητισμό σε μια πολύ δύσκολη και ποιοτική Α1 τότε που οι ομάδες δεν είχαν χτυπηθεί από την οικονομική κρίση και τεράστια ελληνικά ονόματα ήταν στα καλύτερά τους (2008-2012).

Άλλες συνεργασίες με προπονητές που θα ξεχώριζα είναι με τους Ντίνο Καλαμπάκο (Παγκράτι), Κώστα Ρουμελιώτη (Κορωπί), Κώστα Παπαμάρκο (Χολαργό), Σάββα Συμεωνίδη (Χολαργό), Δημήτρη Λιόγα (Ηλυσιακό). Καλύτερη συνεργασία με συμπαίκτη θα επέλεγα τον Νίκο Χατζή καθώς εκτός από τεράστιος παίκτης που ήταν, είναι ένας απίστευτος άνθρωπος που με έχει βοηθήσει και τον ευχαριστώ δημόσια και όπως έλεγε και ένας προπονητής που ακόμα κοουτσάρει στην Α1 είναι ο μπασκετικός μου πατέρας ο Νίκος»!

Καλύτερες στιγμές:

«Καλές στιγμές σε τόσα χρόνια καριέρας είναι παρά πολλές και σίγουρα θα αδικήσω κάποιες αλλά θα αναφέρω τα πανευρωπαϊκά με την Εθνική Ελλάδος και την συμμετοχή μου στην ομάδα του Παναθηναϊκού επί Ιβάνοβιτς και οι δυο αυτές εμπειρίες είναι γεγονότα που σε «σημαδεύουν» θετικά. Σημαδεύουν την πορεία, την καριέρα σου. Το να παίζεις σε γεμάτα γήπεδα με το εθνόσημο είναι κάτι το μαγικό και μακάρι να μπορούσε να το ζήσει ο κάθε αθλητής που παίζει όχι μόνο μπάσκετ αλλά και γενικότερα. Επίσης το να κάνεις προετοιμασία και φιλικά παιχνίδια 3 μήνες με την ομάδα του Παναθηναϊκού, με έναν πολύ καλό και «σκληρό» προπονητή όπως ο Ιβάνοβιτς και με Δημήτρη Διαμαντίδη, Αντώνη Φώτση, Λουκά Μαυροκεφαλίδη και πολλούς άλλους είναι κάτι το μοναδικό».

Απωθημένα, όνειρα, στόχοι, φιλοδοξίες, λάθη:

«Όσον αφορά τα απωθημένα δυστυχώς υπάρχουν. Θα πρέπει να αναφερθώ στους τραυματισμούς μου τις 2 επεμβάσεις χιαστών που μου στέρησαν την υγεία μου και τον αγωνιστικό μου ρυθμό καθώς και την δυνατότητα να συνεχίσω να πρωταγωνιστώ στο υψηλότερο επίπεδο.

Άλλο ένα απωθημένο φυσικά ήταν η επιστροφή μου στον Παναθηναϊκό, που με την έλευση του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς πήρε άλλη τροπή, διαφορετική από εκείνη που περίμενα. Τέλος, ένα «αν» που έμεινε «ανεξερεύνητο» ήταν η αθλητική υποτροφία – αποδοχή (full athletic scholarship – recruit) από τον κοουτς Bob McKillop στο Davidson college (NCAA elite 8) που θα προλάβαινα και τον τεράστιο Stephen Curry στην τελευταία του χρονιά του εκεί (Senior year) όσο τρελό και αν ακούγεται τώρα… Με αυτή την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τον Μιχάλη Καλαβρό με τον οποίο έχουμε περάσει αμέτρητες ώρες στα γήπεδα σε ατομικές προπονήσεις, γιατί ήταν αυτός που πίστευε τόσο πολύ σε εμένα που με παρότρυνε και κίνησε όλη την διαδικασία για την αίτηση στο Davidson college».

«Τα όνειρά μου και οι στόχοι έχουν αλλάξει αλλά… και δεν έχουν αλλάξει… Αυτό το λέω γιατί φυσικά έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες μετά από τους τραυματισμούς και από τότε που έπαιζα στο υψηλότερο επίπεδο σε 100% επαγγελματικά πλαίσια, αλλά και δεν έχουν αλλάξει καθώς ακόμα αντιμετωπίζω το μπάσκετ ως επάγγελμα και με τον σεβασμό που του αξίζει και φυσικά ο στόχος είναι να είμαι η καλύτερη δυνατή εκδοχή του παίκτη που μπορώ να είμαι. Δεν έχω σταματήσει να προπονούμαι ως επαγγελματίας ανεξάρτητα από τις απολαβές ή από την κατηγορία που αγωνίζομαι».

«Ως λάθος σίγουρα μπορώ να μου καταλογίσω το γεγονός ότι δεν έφυγα για Αμερική όπως αναφέρθηκα πριν. Επίσης θεωρώ ότι φέρω ευθύνη για τους τραυματισμούς μου λόγω της υπέρ-προπόνησης και μεγαλύτερης προσπάθειας και καταπόνησης, κάτι που έμαθα με τον «άσχημο τρόπο». Τέλος ένα «λάθος» αν μπορώ να το ονομάσω έτσι είναι η αλλαγή ομάδων αλλά δυστυχώς τα ελληνικά δεδομένα των ομάδων σε οδηγούν σε αυτή την επιλογή αφού την μια χρόνια μπορεί να ανέβεις κατηγορία ή να παίζεις για την τετράδα της Α1 και την επόμενη χρονιά να μην κατέβει καν η ομάδα (αληθινό παράδειγμα…)».

Η επόμενη μέρα

«Το αύριο μετά το μπάσκετ το έχω σκεφτεί πολλές φορές δουλεύοντας πια σαν οικονομολόγος, έχοντας και το πτυχίο και μεταπτυχιακούς τίτλους από την ΑΣΟΕ και πολλά certifications πάνω στα οικονομικά, παρόλα αυτά σίγουρα θα κρατήσω μια επαφή με το άθλημα του μπάσκετ όχι σαν προπονητής (ποτέ μην λες ποτέ) αλλά από μια θέση που θα μπορώ να βοηθάω τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το άθλημα. Πιο παλιά μου είχε γίνει μια πρόταση για την συμμετοχή στον Π.Σ.Α.Κ. Ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα δίπλα σε τεράστια ονόματα του ελληνικού μπάσκετ, οι οποίοι αθλητές με βοήθησαν παρά πολύ από αγνή πρόθεση και αγάπη για το άθλημα. Νιώθω την ανάγκη λοιπόν να κάνω το ίδιο για τις επόμενες γενιές και είναι κάτι που με γεμίζει και σαν άνθρωπο, να μπορείς να εμπνέεις και να παρακινείς νέα παιδιά να ασχοληθούν με το μπάσκετ, είναι αδιανόητο ποσά ταλέντα πάνε χαμένα».

Επίπεδο, ανταγωνισμός αντίπαλοι:

«Το πρωτάθλημα της Α’ ΕΣΚΑ δεν ξέρω για άλλες χρονιές αλλά θεωρώ ότι φέτος είναι σε ένα παρά πολύ καλό επίπεδο, ειδικά ο όμιλός μας και αυτό φαίνεται και από τις ανατροπές στα σκορ. Υπάρχουν γήπεδα με αρκετό κόσμο και ωραίες έδρες καθώς και πολύ έμπειροι παίκτες που έχουν κατέβει από παραπάνω κατηγορίες γεγονός που κάνει το πρωτάθλημα πολύ ανταγωνιστικό κι ενδιαφέρον. Γίνονται ωραίες αναμετρήσεις και ξεχωρίζουν πολλοί παίκτες».

Ομάδες:

ΑΕΚ (ακαδημίες-Α1 – 6 χρόνια)

Ηλυσιακός (Α1 -3 χρόνια)

Τρίκαλα (Α1 δανεικός από Παναθηναϊκό-1χρόνο)

Ίκαρος Χαλκίδας (Α1- 1 χρόνο)

Ίκαρος Καλλιθέας (Α2 άνοδος στην Α1)

Παγκράτι (Α2 δανεικός από Άρη Θεσσαλονίκης)

Κορωπί (Β´ Εθνική)

Α.Ε.Ν.Κ (Β’ Εθνική)

Χολαργός (Β’ Εθνική)

Ιωνικός Νίκαιας (Β´ Εθνική)

Ιωνικός Ν.Φ (Β´ Εθνική)