Η ηγετική μορφή του ελληνικού μπάσκετ θεωρεί ότι πρέπει «να πάψει η ιστορία των αφεντικών του αθλητισμού» και εξηγεί τη νομοτελειακή ανάγκη ενός άλλου δημοκρατικού και συμμετοχικού μοντέλου πρωταθλητισμού. Το δόγμα του λέει ότι «οι αθλητικοί παράγοντες πρέπει να δημιουργούν γεγονότα και όχι να έπονται αυτών και απλώς να τα ερμηνεύουν». Πορευόμενος με αυτό, ο κ. Γιώργος Βασιλακόπουλοςαναδείχθηκε (διοικητικός) ηγέτης του ελληνικού και του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Πρόσφατα όμως γνώρισε μια οδυνηρή ήττα στις εκλογές για την προεδρία της FΙΒΑ Εurope,η οποία του στέρησε τη δυνατότητα να αναδειχθεί πρόεδρος της παγκόσμιας FΙΒΑ, αλλά δεν υποστέλλει τη σημαία των απόψεών του. Στη συνέντευξή του στο «Βήμα» εξηγεί  τις αιτίες της ήττας του, προειδοποιεί ότι το παρόν αθλητικό σύστημα της σούπερ εμπορευματοποίησης πνέει τα λοίσθια, προβλέπει και αναλύει την ανάγκη ενός νέου δημοκρατικού και συμμετοχικού μοντέλου και αναγγέλλει την υποψηφιότητά του για την προεδρία μιας «άλλης» ΕΟΕ, με αρμοδιότητες και εξουσίες.

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο επεισόδιο στην καριέρα σας,ως παράγοντα, που δεν ήταν και το πιο ευχάριστο. Πίσω από το αποτέλεσμα της μη επανεκλογής σας στη FΙΒΑ Εurope τι κρύβεται;

«Κατ΄ αρχάς πρέπει να ομολογήσω ότι υπάρχει πικρία για το αποτέλεσμα καθώς προσωπικά πρωταγωνίστησα στην αναβάθμιση της FΙΒΑ Εurope και αφιέρωσα εννιά χρόνια. Βρήκα τη FΙΒΑ Εurope με χρέη 15 εκατ. μάρκων, σε ένα καμαράκι 30 τ.μ., και την κατέστησα τον πιο υγιή οργανισμό της παγκόσμιας FΙΒΑ. Για το αποτέλεσμα υπήρξε μεθόδευση από τον γενικό γραμματέα της FΙΒΑ κ. Μπάουμαν που δεν μου συγχώρησε ποτέ το δυνάμωμα της FΙΒΑ Εurope και τον γενικό γραμματέα της FΙΒΑ Εurope κ. Ζανολίν. Αυτοί πιστεύουν σε ένα καθεστώς που έρχεται από το παρελθόν, όπου όλη η δύναμη ανήκει στον γενικό γραμματέα ο οποίος όμως είναι υπάλληλος. Ταυτόχρονα όμως έγινε ένα πογκρόμ εναντίον ομοσπονδιών της Σερβίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Ισραήλ, της Τουρκίας οι οποίες ήταν οι πρωταγωνίστριες στη δημιουργία της FΙΒΑ Εurope. Αυτοί τέθηκαν εκτός του νέου διοικητικού οργάνου ώστε να υπάρξει πλήρης έλεγχος της FΙΒΑ Εurope από τους μεθοδεύσαντες. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει πλέον η προεδρία της FΙΒΑ Εurope αλλά επειδή η δημιουργία της ήταν έργο ζωής θα παρακολουθώ πάντα τις εξελίξεις και πάντα θα παρεμβαίνω».

Σε μια εποχή όπου η εμπορευματοποίηση, η κυριαρχία των συμφερόντων είναι δεδομένη, ποιος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος των αθλητικών παραγόντων;

«Οι αθλητικοί παράγοντες εκτός από πολύ λίγες εξαιρέσεις συμβιβάστηκαν στο πλαίσιο της υπερεμπορευματοποίησης όλων των κοινωνικών δραστηριοτήτων, όχι μόνο του αθλητισμού. Η αθλητική κοινωνία υποτάχθηκε σε αυτές τις επιλογές που εφαρμόστηκαν από τις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται ότι αυτή η υπερεμπορευματοποίηση έχει αποτύχει. Μέσα όμως από το σημερινό χάος ακούγονται φωνές, με αίτημα ένα νέο μοντέλο κοινωνικής αλλά και αθλητικής δομής. Δείτε τι συμβαίνει στην Αγγλία και στην υποτίθεται πολύ οργανωμένη Πρέμιερ Λιγκ. Οι αγγλικές ομάδες χρωστούν 4 δισ. ευρώ. Και έχουν πάει εκεί όλοι οι “γαμπροί” από την Αραβία, την Αμερική, τον Καναδά, τη Ρωσία, την Αυστραλία, για να αγοράσουν ομάδες. Και έχει καταντήσει ένα υψηλό επίπεδο αθλητισμού όπως η Πρέμιερ Λιγκ να είναι τόπος συνάντησης του νεοπλουτισμού με τον υπόκοσμο, πλην κάποιων εξαιρέσεων. Στην Ελλάδα τα δύο μεγάλα σωματεία στο ποδόσφαιρο αντιμετωπίζουν διοικητικά και οικονομικά προβλήματα. Παρόμοια κατάσταση έχουμε στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Ρωσία. Αυτή τη στιγμή αυτό που ακούγεται παντού είναι η μείωση των προϋπολογισμών, κάτι που αποδεικνύει την αποτυχία του παλιού μοντέλου. Χρειάζεται πλέον νέο μοντέλο, το οποίο να εκφράζει την ευρύτατη συμμετοχή της κοινωνίας, η οποία πρέπει να μετέχει στα οικονομικά και να ασκεί διοικητικό έλεγχο. Να πάψει η ιστορία των αφεντικών του αθλητισμού».

Να πάψει δηλαδή ο φίλαθλος να είναι μόνο πελάτης;

«Ακριβώς. Στο ΝΒΑ έχουν φθάσει να ονομάζουν τους φιλάθλους “καταναλωτές”. Και σήμερα το ΝΒΑ έχει συσσωρευμένα χρέη πάνω από 1 δισ. δολάρια. Και ζητούν οι ομάδες να μειώσουν κατά 40% τα συμβόλαια παικτών και προπονητών που αυτή τη στιγμή αποτελούν το 65% των προϋπολογισμών τους, ενώ θα μικρύνουν τη διάρκεια των συμβολαίων από επτά σε δύο – τρία χρόνια. Εχουν φθάσει να μιλάμε στον χώρο του αθλητισμού για πτωχεύσεις. Πήγαμε με όρους αγοράς να στήσουμε αθλητικά κινήματα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Με όρους αγοράς στήνεις κοινωνίες τυχοδιωκτών».

Την κατάσταση στο επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα πώς την εκτιμάτε;

«Εχει τελειώσει αυτό που λέμε επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα. Εκτός από τους δύο μεγάλους συλλόγους όλοι οι άλλοι είναι ανυπόληπτοι. Εχουμε ένα πρωτάθλημα που από την αρχή ξέρουμε ποιοι θα παίξουν στον τελικό. Πρέπει και εδώ να υπάρξει αυτό το άνοιγμα προς την κοινωνία. Αυτό θα στραφεί και ενάντια στη βία, στους οργανωμένους στρατούς που πάνε στο γήπεδο για να προασπίζουν τα αφεντικά».

Εχετε στο μυαλό σας κάποιο υπαρκτό πρότυπο;

«Σήμερα οι δύο σύλλογοι που μεσουρανούν στον κόσμο είναι η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ, που έχουν μια διαδικασία τρομακτική με 200.000 μέλη τα οποία συμμετέχουν ενεργά. Οχι σαν και αυτό που κάνει ο Κόκκαλης. Εκεί δεν υπάρχουν αφεντικά. Εκεί πέρασε η θητεία σου, θα ξαναπάς πάλι να κριθείς από τα μέλη. Στην Μπαρτσελόνα έχουν τώρα εκλογές και υπάρχουν τέσσερις υποψήφιοι. Ετσι καταργείται η δικτατορία του ενός. Προς τα εκεί πρέπει να πάμε».

Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε μια τόσο ριζική αλλαγή τοπίου;

«Κατ΄ αρχάς, με άμεση αλλαγή του ρόλου που παίζει η πολιτεία στον αθλητισμό. Η πολιτεία πρέπει μόνο να δίνει τις γενικές κατευθύνσεις για τον κοινωνικό ρόλο του Αθλητισμού. Το πώς διαρθρώνεται η αθλητική κοινωνία δεν είναι θέμα της πολιτείας. Στο μοντέλο που αναφέρομαι οι ηγεσίες θα αναδεικνύονται μέσα από τη συμμετοχή τους στο αθλητικό κίνημα. Το κύτταρο παραμένει το αθλητικό σωματείο. Το 1996 όταν ήμουν γενικός γραμματέας Αθλητισμού είχα φτιάξει ένα νομοσχέδιο που ποτέ δεν πήγε στη Βουλή και στο οποίο καθορίζονταν κριτήρια για την ανάδειξη των μελών των ενώσεων, των ομοσπονδιών και της ΕΟΕ. Προσέκρουσα όμως σε τοίχο. Γι΄ αυτό και έφυγα. Ετσι θα αποφεύγαμε φαινόμενα αλεξιπτωτισμού. Να σε παίρνει τηλέφωνο ο υπουργός και να σου λέει “βάλε τον τάδε στην ΕΟΕ”. Ή να έχουμε το φαινόμενο να εκλέγεται στην ΕΟΕ ο Σπύρος Καπράλος από μια ομοσπονδία που στην ουσία δεν υπάρχει. Επίσης προβλεπόταν το Εθνικό Συμβούλιο Αθλητικού Σχεδιασμού όπου την πλειοψηφία θα είχαν το αθλητικό κίνημα και η ΕΟΕ. Στις αρμοδιότητες του οργάνου αυτού ήταν και ο καταμερισμός των επιχορηγήσεων που δίνει η πολιτεία. Δεν έχω καταλάβει γιατί πρέπει η πολιτεία να κάνει τον καταμερισμό. Βγήκε τώρα ο Μπιτσαξής και είπε “κάνω κατηγορίες στα αθλήματα”. Αυτή την ασυναρτησία με την κατηγοριοποίηση και με δέκα τσιτάτα την ονόμασε εθνικό αθλητικό σχεδιασμό. Αλίμονο, αν αυτό είναι εθνικός αθλητικός σχεδιασμός. Τότε δεν γνωρίζουμε και τις έννοιες…».

Με αφορμή το ντόπινγκ τα προνόμια των αθλητών περιορίστηκαν με τον «νόμο Λιάπη» τον Οκτώβριο του 2008.Σήμερα υπάρχει ένα πρόβλημα με πρωταθλητές που οδηγούνται στην αποχώρηση για να μη χάσουν τον διορισμό τους στο Δημόσιο.

«Η νομοθεσία πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή να πηγαίνει στο Δημόσιο μετά το τέλος της καριέρας του. Αλλά περιορισμένος αριθμός, και με συγκεκριμένη υψηλή διάκριση. Οχι μέσω των Μεσογειακών ή των Βαλκανικών. Δεν μπορεί όμως να υπάρχει αργομισθία. Μετά, τι είναι αυτή η εφεύρεση με τους όγδοους ολυμπιονίκες. Μόνο στην Ελλάδα ισχύει αυτό. Ο ένας είναι ολυμπιονίκης, άντε οι τρεις των μεταλλίων. Τα κίνητρα να παραμείνουν, αλλά σε μια βάση σοβαρότητας. Στο κάτω κάτω, αθλητισμό κάνουμε γιατί μας αρέσει. Ο αθλητισμός είναι αυτοσκοπός. Ενα μέρος των κινήτρων είναι στη λογική της υπερεμπορευματοποίησης και αυτό οδηγεί στο ντόπινγκ. Το ντόπινγκ, το στοίχημα και η βία είναι αποτέλεσμα της υπερεμπορευματοποίησης».

Με το Στοίχημα τι πρέπει να γίνει;

«Το Στοίχημα δεν μπορεί να ελεγχθεί. Το 2001 είχα πει στον Ρογκ ότι το Στοίχημα θα γίνει ο Νο 1 κίνδυνος για τον αθλητισμό. Τότε ο πρόεδρος της ΔΟΕ μού είπε ότι το Στοίχημα δεν απασχολεί τον αθλητισμό. Το 2006 ο πρόεδρος της ΔΟΕ παραδέχτηκε ότι είχα δίκιο για το Στοίχημα. Από την ώρα που υπάρχει ο τζόγος αρχίζει η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του αθλητικού αποτελέσματος. Και όταν αμφισβητείται το αξιόπιστο του αποτελέσματος δεν υπάρχει αθλητισμός. Το Στοίχημα στον αθλητισμό πρέπει να σταματήσει».

«Με ενδιαφέρει πάντοτε η ΕΟΕ, αλλά όχι για την καρέκλα»

Το τελευταίο διάστημα είχατε ενεργοποιηθεί ιδιαίτερα σε θέματα που αφορούν γενικότερα τον ελληνικό αθλητισμό αλλά και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

«Δεν έχω κρύψει ότι με ενδιαφέρει πάντοτε η ΕΟΕ, αλλά όχι με τον σημερινό ρόλο της. Δεν με ενδιαφέρει να κάθομαι στην πρώτη σειρά στο Καλλιμάρμαρο. Να με αναγγέλλουν ότι είμαι πρόεδρος της ΕΟΕ, χωρίς δυνατότητα παρέμβασης. Αυτό δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Θα πρέπει να αναμορφωθεί ο ρόλος της ΕΟΕ. Αμεσα πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για τον ρόλο της. Εγώ θέλω να αλλάξω τελείως τα μυαλά κάποιων και να γίνει η ΕΟΕ η κορυφή της πυραμίδας του ελληνικού αθλητισμού. Οσο για την προεδρία της ΕΟΕ νομίζω ότι έχω τα… ένσημα, την ιστορική διαδρομή για να τη διεκδικήσεω. Χωρίς όμως να έχω ούτε την υπόδειξη ούτε την κάλυψη ούτε την κηδεμονία κόμματος και της πολιτικής εξουσίας».

Η εθνική ομάδα εφέτος αντιμετωπίζει την πρόκληση του Μου ντομπάσκετ 2010. Με ποιους στόχους θα πάει στην Τουρκία;

«Η εθνική ομάδα έχει κατακτήσει τον σεβασμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Εχουμε μεγάλους παίκτες που πιστεύω ότι θα παίξουν όλοι στο Μουντομπάσκετ. Πρέπει οι ίδιοι να υπερασπιστούν τη δεύτερη θέση που κατέκτησαν δικαίως το 2006. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ. Είναι πολύ καλοί παίκτες, έχουν εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ τους. Η ενότητά τους είναι πρωτοφανής για ομαδικό άθλημα. Από ΄κεί και πέρα μπορούμε να ξεκινήσουμε μια νέα ομάδα για τους Ολυμπιακούς του 2012. Έχουμε νέα παιδιά που δυστυχώς δεν αξιοποιούνται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αθλητές που κατέλαβαν τη δεύτερη θέση στον κόσμο στο πρωτάθλημα κάτω των 20, ενώ στο Ευρωπαϊκό Εφήβων βγήκαμε δεύτερη φορά πρώτοι. Αλλά μόνο ο Παππάς στον Κολοσσό Ρόδου παίζει. Αυτή η συντηρητική προσέγγιση των πραγμάτων από διοικήσεις και προπονητές στην Ελλάδα είναι πρωτοφανής. Δείτε τι κάνουν οι Σέρβοι, η Παρτιζάν, ως προς την αξιοποίηση των νέων παιδιών».