Ο Γιάννης Αβραμίδης διανύει τον τέταρτο συνεχόμενο χρόνο του στον Προμηθέα Χαλανδρίου και ένατο συνολικά αν συνυπολογίσουμε και την προηγούμενη θητεία του. Μιλώντας με συνέντευξή του στην ΕΣΚΑ αναφέρθηκε στο αντρικό τμήμα, στο οποίο είναι προπονητής, μιλώντας για τους στόχους της ομάδας και τις προσδοκίες της. 

«Μετά από τρεις χρονιές όπου οι στόχοι της ομάδας μας όχι μόνο υλοποιήθηκαν, αλλά μας δημιούργησαν μία δίψα και για κάτι παραπάνω, φέτος είπαμε να προσπαθήσουμε να πετύχουμε κάτι που είναι πιο δύσκολο από μία πρόσκαιρη επιτυχία που μπορεί να είναι και τυχερή. Φέτος στόχος της ομάδας ήταν η καθιέρωση του Προμηθέα, ως ενός άκρως ανταγωνιστικού σωματείου που θα βάζει δύσκολα σε κάθε αντίπαλο».

Οι πινελιές

«Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο το πρωτάθλημα της Β’ ΕΣΚΑ σε εκπλήσσει ευχάριστα. Κάθε χρόνο γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστικό και με ομάδες που έχουν στο ρόστερ τους παίκτες από πολύ υψηλότερες κατηγορίες. Εμάς η φιλοσοφία της παρέας, του συνόλου αυτού δεν θα αλλάξει και απλά κάθε χρόνο φροντίζουμε να βάζουμε πινελιές από τις ακαδημίες μας ή από νέους σε ηλικία παίκτες. Με βάση τα παραπάνω, το ότι το ρόστερ μας έχει κοντά στα 21 χρόνια μέσο όρο και το ότι σε αγώνες με πολύ δυνατές ομάδες είμαστε σε θέση να έχουμε στην αφετηρία της πεντάδας παίκτες μας από το εφηβικό, μας γεμίζει ικανοποίηση».

Και πρόσθεσε: «Ο Προμηθέας εξακολουθεί να είναι μία ομάδα γειτονιάς, ένα σύνολο μίας παρέας κάτι που βλέπει κανείς και στο αντρικό και στο γυναικείο. Αυτό έχει την εξήγησή του. Για την ακρίβεια έχει ονοματεπώνυμο. Ή αν θέλετε, ονοματεπώνυμα. Γιατί τόσο αυτό της Όλγας Σκαρογιάννη που είναι υπεύθυνη ακαδημιών, όσο και των μελών της διοίκησης που τρέχουν εδώ και κάποια χρόνια την ομάδα είναι πρωτομάστορες για το ότι ο Προμηθέας αυτή τη στιγμή αριθμεί περίπου 170 παιδιά στις Ακαδημίες και τόσο το αντρικό όσο και το γυναικείο της Όλγας έχουν πλέον παίκτες από αυτές στο ρόστερ τους»

Ο δικός του ρόλος φέτος δεν είναι μόνο στην τεχνική ηγεσία του αντρικού αλλά και άλλων τμημάτων.

«Η υγεία που έχει ο σύλλογος με κράτησε φέτος εδώ μακριά από σειρήνες εθνικών κατηγοριών. Φέτος ανέλαβα και το εφηβικό, με το οποίο έχουμε μία αρκετά καλή πορεία στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας, αλλά το σημαντικό ήταν να γεννηθεί μία άρρηκτη σχέση ανάμεσα στο συγκεκριμένο τμήμα και στο αντρικό, ώστε να υπάρχει ένα feedback χωρίς προβλήματα. Επίσης από πέρυσι έχω την χαρά να προπονώ παιδιά δημοτικού».

Ψυχοθεραπεία

«Θα πρότεινα σε όλους τους προπονητές του αντρικού να το κάνουν. Το να δουλεύεις με μικρά παιδιά είναι η… ψυχοθεραπεία μου και εμείς οι προπονητές εκτός από το να είμαστε ψυχολόγοι χρειαζόμαστε σίγουρα έναν και ας μην το παραδεχόμαστε. Το μόνο δύσκολο είναι ότι ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά είναι και η κόρη μου που μάλλον είναι ο πιο σκληρός μου αθλητής», είπε χαριτολογώντας.

Τέλος, για τη φετινή σεζόν του αντρικού μας είπε: «Το 2024 γενικά μάς πήγε πολύ άσχημα σε επίπεδο τραυματισμών. Έλεγα ότι θα αλλάξει αυτό φέτος άλλα όσο και να προσπαθεί ο φυσιοθεραπευτής μας Δημήτρης Πελεκάνος που μάλλον είναι μάγος με την ταχύτητα αποκατάστασης των παικτών μου, ήδη την τρέχουσα σεζόν σε αριθμό έχουμε ξεπεράσει τα περσινά. Ευτυχώς φέτος έχουμε συμμάχους κάποιους ανθρώπους που με τις χορηγίες τους, κάλυψαν πολλά σε υλικό τόσο έμψυχο όσο και ρουχισμό και ό,τι άλλο απαιτείται για να μπορεί να λειτουργήσει καλά το σωματείο. Το μότο μας είναι πάντα να μπαίνουμε σε κάθε ματς για να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Να μην σκέφτεται κανείς μετά τι θα μπορούσε να κάνει. Και να δουλεύουμε πάντα ως παρέα που μετά την προπόνηση θα κάτσει γύρω από ένα τραπέζι θα είμαστε όλοι μαζί και θα πούμε τα πάντα. Όσο το έχουμε αυτό, όλα είναι καλά και όλα θα έρθουν…».