Το φαβορί για την άνοδο από την Α’ ΕΣΚΑ Γυναικών, τις προσωπικές της φιλοδοξίες, ένα σύντομο φλας μπακ στην καριέρα της, η Ναταλί Πλούμπη, απάντησε σε όλα χωρίς περιορισμούς. Η 35χρονη γκαρντ των Καλυβίων, αποτελεί μία εκ των σημαντικότερων παικτριών στην κατηγορία, με παραστάσεις από Ευρωλίγκα, μέχρι Α1 και το δίχως άλλο, οι απόψεις της έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, μετά από όσα έχει αντικρίσει στο οδοιπορικό της, εξηγώντας και τι συνέβη πριν μερικά χρόνια με το στόρι της Εθνικής…

Με τοποθετήσεις της λοιπόν, μάς είπε, ότι: «Το επίπεδο σίγουρα, δεν είναι στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Αναμφίβολα, δεν βλέπουμε τον ανταγωνισμό που υπάρχει σε άλλες κατηγορίες, ή φυσικά στο εξωτερικό. Ομως, για μένα ήταν μια καθαρά δική μου επιλογή και στην στηρίζω απόλυτα, το να βρεθώ στην Α’ ΕΣΚΑ για φέτος και να συμμετάσχω στην προσπάθεια των Καλυβίων. Η κατηγορία μας ουσιαστικά διαθέτει τρεις ομάδες που πρωταγωνιστούν, τον Ζωγράφο, εμάς και τον Προμηθέα. Πλεονέκτημα για να ανέβει έχει η ομάδα του Ζωγράφου, μετά τη νίκη που σημείωσαν μέσα στα Καλύβια. Νομίζω ωστόσο, πως όλα θα κριθούν στο μεταξύ μας ματς Ζωγράφου-Καλύβια τον Μάρτιο, οπότε υπάρχει ακόμη η δυνατότητα, η ευκαιρία για εμάς να απαντήσουμε».

Στην συνέχεια, διευκρίνισε: «Υπάρχουν αρκετές παίκτριες που έχουν αγωνιστεί και στα γήπεδα της Α1 και της Α2 και αυτό είναι καλό για το άθλημα, δίνει μια παραπάνω δυναμική. Στα Καλύβια θα έλεγα είμαστε ένα σύνολο από έμπειρες παίκτριες μαζί με νεαρότερες που έχουν ταλέντο. Ομως, μπορώ να πώ πως ακόμη δεν έχουμε δεθεί στον βαθμό που θα επιθυμούσαμε. Υπάρχει ακόμη δρόμος και περιθώριο. Και η διοίκηση θέλει μέσα από όλη αυτή την δοκιμασία να μάθει ακόμη περισσότερα πράγματα για τον χώρο, ώστε να καταφέρει το σωματείο κάποια στιγμή να βρεθεί σε υψηλότερη κλίμακα».

Για να ξεκαθαρίσει, σχετικά με μια παλιά ιστορία: «Ημουν στις μικρότερες Εθνικές, αλλά όχι στην Γυναικών. Ετσι το έφεραν οι συγκυρίες. Το 2011 με κάλεσε ο τότε Ομοσπονδιακός τεχνικός, Κώστας Μίσσας, για το Ευρωπαϊκό, αλλά πήρα την απόφαση κι αρνήθηκα την τιμητική πρόσκληση, διότι ετοιμαζόμουν ατομικά, ώστε να φύγω για την Πολωνία και την Λότος Γκντίνια (ως αρχική επιλογή του Τζώρτζη Δικαιουλάκου πριν την αποχώρηση του κόουτς από την ομάδα). Ηθελα να πραγματοποιήσω το μεγαλύτερό μου όνειρο, να παίξω στην Ευρωλίγκα και θεώρησα καλύτερο για μένα να μην ενταχθώ στην Εθνική, γιατί ήθελα να δουλέψω ατομικά πιο πολύ».

«Εξωτερικό και… Λιόσια»

Για να προσθέσει, πως: «Προσωπικά για εμένα λοιπόν, εγώ έχω κάνει τον κύκλο μου στο μπάσκετ, ό,τι είχα ως σκοπό, ως στόχο, το πέτυχα, το κατόρθωσα. Είχα προτάσεις και από άλλες ομάδες, από Α1, Α2, όμως προτίμησα να παίξω στα Καλύβια, να έχω έναν άλλο ρόλο, να δώσω κι εγώ κάτι να προσφέρω με την εμπειρία μου στην ομάδα και να παίξω σε έναν άλλο ρυθμό, τουλάχιστον για φέτος. Αντέχω ακόμη όμως αρκετά, οπότε ίσως επανέλθω σε πιο υψηλό επίπεδο κάποια στιγμή, θα κοιτάξω τι είναι το καλύτερο και για μένα, όταν έρθει η στιγμή. Το εξωτερικό βέβαια, ήταν μια καταπληκτική ανάμνηση για μένα. Δυστυχώς, άργησα πάρα πολύ να πάρω την απόφαση να ξενιτευτώ. Αλλά ήταν αξέχαστη εμπειρία. Αλλες καταστάσεις, άλλη προσέγγιση του γυναικείου μπάσκετ, έξω. Τα καλύτερά μου πάντως χρόνια τα πέρασα στην τότε δυναστεία της ομάδας των Λιοσίων. Ημασταν η τέλεια παρέα».