Εμπνευσμένη από την δυναμική, κύριο χαρακτηριστικό του αρχαίου Ελληνα στρατηγού, Θεμιστοκλή, η ομώνυμη ομάδα που δραστηριοποιείται στο Αιγάλεω, υπό τον κόουτς Τάκη Σφυρή, θέτει ως στόχο την συνέχιση εξέλιξης του αγωνιστικού της πλάνου και σχεδιασμού. Ο 39χρονος προπονητής του Θεμιστοκλή λοιπόν, που πέρασε ως παίκτης από Αιγάλεω, Παγκράτι, Αλιμο, Ταύρο και εργάστηκε σε ΟΚ Ελευσίνας, Αρη Χολαργού, στα τμήματα υποδομής της Δάφνης Δαφνίου και του Πρωτέα Βούλας, μίλησε για τα μέχρι τώρα δεδομένα στην φετινή Β’ ΕΣΚΑ Ανδρών (2ος Ομιλος)…

«Ο Θεμιστοκλής, πρώτα απ’ όλα, είναι μία παρέα, μέσα και έξω από το γήπεδο, που χαίρεται το μπάσκετ, με παίκτες που δεν πληρώνονται, δύο ανθρώπους, τους κ. κ. Δαμόπουλο και Μουσκάτ, οι οποίοι στηρίζουν την ομάδα, με τα λειτουργικά έξοδα, την συντήρηση κλπ και αποκλειστικός στόχος είναι να έχουμε αξιοπρεπή πορεία στην Β’ ΕΣΚΑ. Το ταβάνι της ομάδας είναι, κάποια στιγμή, να μπορέσει να ανέβει κατηγορία, αν και αυτό για μένα, είναι μακρινό. Σίγουρα, υπάρχουν στην περιοχή ο ΑΟ Αιγάλεω και ο Διαγόρας, σωματεία από τα οποία πέρασα και εκεί είναι καλύτερα τα δεδομένα και οι προϋποθέσεις διαφορετικές».

Και πρόσθεσε: «Το φετινό πρωτάθλημα είναι δύο ταχυτήτων, αφού 7 ομάδες παλεύουν για τα πλέι οφ και οι άλλες επτά για να σωθούν. Βέβαια, μέχρι στιγμής, έχουμε δει πολλές εκπλήξεις και αν δεν είσαι σοβαρός, μπορεί να χάσεις από τον οποιονδήποτε. Για να διακριθεί μία ομάδα, πρέπει όλη τη χρονιά να είναι συνεπής και να κάνει προπόνηση σκληρά, αφού το πρωτάθλημα είναι δυνατό, έχει δρόμο και όλοι έχουν στόχο».

-Ο πιο δύσκολο αντίπαλος;

«Θα έλεγα πως ο πιο δύσκολος αντίπαλος είναι τα Μελίσσια, που πρόκειται για μία ομάδα πολύ γυμνασμένη, με πολύ καλό προπονητή και πραγματικά μάς δυσκόλεψαν πάρα πολύ. Τα Μελίσσια είναι η πληρέστερη ομάδα που έχω δει και πιστεύω μαζί με τον Ποσειδώνα, είναι τα μεγάλα φαβορί για την άνοδο. Οσο για παίκτες, μπορώ να πω ότι πολλοί στην κατηγορία είναι αξιόλογοι, αλλά αυτός που μου έκανε εντύπωση και με εμάς βρέθηκε σε καλή βραδιά, είναι ο Παξινός του Κούρου».

-Ενα ματς, που αν μπορούσατε, θα ξαναπαίζατε;

«Το παιχνίδι που με ενόχλησε και πιστεύω ότι το χάσαμε άδικα, αν και αντιμετωπίσαμε όχι καλή διαιτησία και κρίθηκε στις λεπτομέρειες, είναι εκείνο με τον Κούρο στο Αιγάλεω. Ημασταν πολύ καλύτεροι σε όλο το συγκεκριμένο ματς και στεναχωρήθηκα με το αποτέλεσμα, αλλά έτσι είναι το μπάσκετ και συμβαίνουν αυτά. Δεν μου αρέσει να λέω για διαιτητές, γιατί άνθρωποι είναι και αυτοί και μπορεί να βρεθούν σε κακή μέρα, αλλά δυστυχώς κάποια λάθη μπορεί να σού στοιχίσουν, μιας και πολλά ματς κρίνονται στο τέλος».

«Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους παίκτες μου για την προσπάθεια που καταβάλλουν να είναι συνεπείς και να παλεύουν κάθε παιχνίδι και τον Γιάννη Δαμόπουλο, ο οποίος είναι «ήρωας», προσπαθώντας τόσα χρόνια να κρατά την ομάδα σε αξιόλογο επίπεδο. Ωστόσο, θέλω να ευχαριστήσω την σύζυγό μου, που τόσα χρόνια με στηρίζει και είναι δίπλα μου και έναν άνθρωπο που δεν είναι πια στην ζωή, τον παππού Σφυρή, γνωστό σε όλα τα γήπεδα της Αθήνας, που τον έχασα στον δεύτερο αγώνα της χρονιάς και ήταν κοντά μου διαρκώς».

Στιγμές του κόουτς με τον Θεμιστοκλή αλλά και παλαιότερα