O πρόεδρος της ΕΣΚΑ Δημήτρης Μπασούρης μίλησε στο SPORT 24 για την έλλειψη των διαιτητών και τα όποια προβλήματα υπάρχουν στο αθηναϊκό μπάσκετ, ωστόσο δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους στόχους και το όραμα της Ένωσης με σκοπό να βρίσκεται πάντα δίπλα στα σωματεία και να αναπτύσσεται το άθλημα.

“Είμαι στην ΕΣΚΑ από το 1995, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα. Ασχολούμαι περίπου 15 χρόνια. Εκείνο πάντως, που μας ζήτησε ο κόσμος ο οποίος αυτή τη φορά μας έβγαλε στην Ένωση είναι να προχωρήσουμε σε μερικές ανατροπές. Αυτό ήταν το κυρίαρχο.

Να κάνουμε μερικά πράγματα πέρα από τα συνηθισμένα, γι’ αυτό και εμείς προχωράμε σε αλλαγές”, ήταν το αρχικό σχόλιο του Δημήτρη Μπασούρη και συνέχισε αναφερόμενος στις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν. “Έχουμε στρέψει την προσοχή μας στα πλέι οφ. Δηλαδή βάζουμε πολλά πλέι οφ στις κατηγορίες γιατί πιστεύουμε ότι ο κόσμος έρχεται και τα παρακολουθεί.

Έχουμε κάνει μία κατηγοριοποίηση στα παιδικοεφηβικά τμήματα, νεανίδων και κορασίδων, δηλαδή έχουμε πάρει τις βαθμολογίες των οκτώ τελευταίων ετών και δημιουργούμε πρωταθλήματα, έτσι ώστε οι ομάδες να είναι σχεδόν της ίδιας δυναμικότητας και αυτό δίνει ένα ενδιαφέρον.

Θέλουμε το μπάσκετ να γίνει πιο ελκυστικό και να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Μέσα από τα πολλά παιδιά θα έρθουν και τα ταλέντα. Μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη και οι μικρές ηλικίες. Κάνουμε πρωταθλήματα ακόμα και προ-μίνι που συμμετέχουν παιδάκια που έχουν γεννηθεί το 1998 και το 1999. Προσπαθούμε όσο το δυνατόν να μαζικοποιήσουμε το άθλημα”.

Τα κυριότερα προβλήματα
και το εκπαιδευτικό σύστημα!

Στη συνέχεια ο πρόεδρος της ΕΣΚΑ αναφέρθηκε στα κυριότερα προβλήματα που υπάρχουν με βασικότερο το εκπαιδευτικό σύστημα που εμποδίζει τους νέους να… ξεπεταχτούν παίζοντας μπάσκετ λέγοντας “δεν είναι μόνο το αθηναϊκό μπάσκετ. Το αθηναϊκό μπάσκετ δεν πηγαίνει άσχημα. Έχουμε 170 σωματεία και κάνουμε 7.000 αγώνες. Φταίει κυρίως το εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο χτυπάει τον αθλητισμό. Ένα παιδί που είναι έτοιμο να ξεπεταχτεί στα 17 του, αντιμετωπίζει πρόβλημα. Παράλληλα δημιουργείται ένα πρόβλημα με τους αθλητικούς χώρους αν και τελευταία έχουν αυξηθεί οι κατασκευές του μπάσκετ.

Αλλά βασικά πιστεύω ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν βοηθάει τον αθλητισμό σε αυτές τις ηλικίες. Το μπάσκετ ως άθλημα πηγαίνει καλά με δεδομένο τις συγκuρίες, την οικονομική κρίση, το εκπαιδευτικό σύστημα και τις έλλειψη αθλητικών χώρων. Είναι τραγικό για παράδειγμα, αν πάρουμε τις ομάδες του κέντρου δεν υπάρχουν γήπεδα. Τα Μελίσια ή τα Βριλήσσια μπορεί να έχουν τρία ή δύο και στο κέντρο της Αθήνα όλες οι ομάδες να συνοστίζονται στο Ρουφ.

Από κει και πέρα νομίζω ότι βγαίνουν παίκτες. Οι παίκτες όπως ξέρετε είναι “φουρνιές”. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν βγαίνουν παίκτες όταν μία ομάδα κατακτά το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο ή τα ίδια παιδιά παίρνουν τον χρυσό στο Ευρωπαϊκό. Όμως στην Α1 είναι άλλο ζήτημα. Εκεί ο Έλληνας παίκτης δεν έχει πολλές δυνατότητες να παίξει και να διακριθεί εκεί λοιπόν είναι το πρόβλημα. Η παραγωγική διαδικασία δεν έχει σταματήσει. Βγαίνουν ταλέντα, είναι ένα άθλημα που ταιριάζει στον Έλληνα και ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΕΟΚ που είναι σημαντικό και έχει αποτελέσματα, όμως όταν παίκτης πηγαίνει στην Α1 και την Α2 τα πράγματα αλλάζουν”.

“Χάθηκε ο ρομαντισμός”

Τα σωματεία αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα ενώ παρατηρείται και έλλειψη διαιτητών αλλά μήπως υπάρχει και έλλειψη παραγόντων; “Είναι σαφές. Καταρχήν χάνονται οι ρομαντικοί άνθρωποι. Παλιότερα υπήρχαν παράγοντες και γυρνούσαν στα σχολεία για να βρουν ψηλά παιδιά. Αυτά χάνονται. Μετά είναι η έλλειψη διαιτητών. Όταν παίζουν ένα παιχνίδι για 8-9 ευρώ και πρέπει να πάνε στο Λαύριο μετά όσο και να το αγαπάει δεν είναι εύκολο.

Προσπαθούμε να κάνουμε κάποια πράγματα, να τους δώσουμε κίνητρα και η Αθήνα δεν είναι παραπονεμένη. Έχει πάνω από 120-130 διαιτητές. Τους δίνουμε όμως κίνητρα”.

Ο κ. Μπασούρης μίλησε και για τη στήριξη της Ένωσης στις ομάδες, όπου τη χρειάζονται. “Τα σωματεία τα βοηθάς όταν είσαι κοντά τους, όταν αισθάνονται ότι η Ένωση είναι δίπλα τους, είναι αξιοκρατική και προσπαθεί να ανεβάσει το διαιτητικό επίπεδο. Να εμπνέει μία σιγουριά, μία αξιοπιστία, μία ασφάλεια γύρω από τα πρωταθλήματα. Οικονομικές δυνατότητες δεν έχουμε, όμως όπου μπορούμε να βοηθήσουμε το κάνουμε”.

“Προτιμάμε να γίνονται παιχνίδια με ένα διαιτητή”

Η έλλειψη διαιτητών ανάγκασε την ΕΣΚΑ να χρησιμοποιεί έναν μόνο διαιτητή στα παιδικοεφηβικά πρωταθλήματα και τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχει σκέψη για κάποια άλλη αλλαγή πάνω σε αυτό το κομμάτι. “Η έλλειψη διαιτητών πραγματικά έφερε αυτό το αποτέλεσμα και δεν είναι σωστό. Όταν έχει 5.000 και 6.000 παιχνίδια. Δεν επαρκούν τι να κάνουμε. Μία λύση ήταν να μειώσουμε των αριθμό των αγώνων για να επαρκούν αλλά αυτό θα είναι το τελευταίο που θα κάνουμε. Προτιμάμε κάποια παιχνίδια να γίνονται με έναν διαιτητή παρά να περιοριστούν οι αγώνες. Εκεί που πάει ένας διαιτητής το ενδιαφέρον δεν είναι απόλυτα μεγάλο. Είναι κάπως αξιολογημένο το παιχνίδι. Δεν θα δείτε ποτέ έναν διαιτητή σε παιχνίδι ομάδων Εθνικών Κατηγοριών”.

Ο χρόνος προσαρμογής για τη Γ’ Εθνική

Ο Δημήτρης Μπασούρης δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην προκήρυξη της ΕΟΚ (σ.σ οι 4 όμιλοι της Γ’ Εθνικής θα γίνουν 2) και στις μεγάλες ανακατατάξεις που δημιουργηθούν στα πρωταθλήματα. ” Η ΕΣΚΑ έχει άποψη γι’ αυτό το θέμα. Πέρσι όταν πήγε να γίνει εμείς ήμασταν αντίθετοι. Θεωρώ ότι για λόγους οικονομίας ή για κάποιους άλλους λόγους μπορεί να γίνουν λιγότεροι όμιλοι αλλά αυτό θέλει περίοδο προσαρμογής βάθος χρόνου δύο, τριών ετών, έτσι ώστε οι ομάδες να προετοιμαστούν. Τώρα ξαφνικά να τους πούμε από 56 θα γίνουν 28 είναι πολύ… Πρέπει να γίνει ένας περιορισμός αλλά να έχει βάθος χρόνου.

Άλλωστε και η ΕΣΚΑ το έκανε πέρσι. Η Α’ ΕΣΚΑ σταματάει να είναι η κατηγορία των 16 ομάδων. Θα γίνει των 14 με πλέι οφ. Η Β’ αργότερα θα μειωθεί κι αυτή. Πιστεύω ότι στην Αθήνα η Α’ και η Β’ ΕΣΚΑ πρέπει να είναι πρωταθλήματα σοβαρά και η Γ’ με τη Δ’ να παίξουν ένα ρόλο αναπτυξιακό”.

Κλείνοντας ο πρόεδρος της Ένωση μίλησε και για τους στόχους που υπάρχουν προκειμένου το αθηναϊκό μπάσκετ να αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο που είναι οι εξής: “Η μαζικοποίηση του χώρου, η παραγωγή ταλέντων, η καλλιέργεια του αθλήματος και να κατεβάζει όσο γίνεται τις ηλικίες”.